حیف از من، حیف از تو، حیف از جوونیمون... حیف از ایران

دوباره سالگرد عن قلاب اسلامی و دهه زجر، دوباره حسرت و افسوس برای عظمت و شکوه از دست رفته. دوباره قصه

تکراری روزهای از دست رفته. دوباره دیدن اشک و افسوس در چشمهای پادشاه و چهره بی احساس خمینی با عبا و عمامه

انگلیسی و دست در دست مهماندار فرانسوی ... دوباره قصه ریال بی ارزش در برابر دلار و پاسپورتی که با نشان جمهوری

اسلامی دوزار هم ارزش نداره، دوباره سرود بوی گل و سوسن و دوباره باد کردن رگ بیضه های دستمال به دستهای طویله

ولایت وقیح ... حیف از روزایی که گذشت...حیف از من، حیف از تو، حیف از جوونیمون... حیف از ایران ...... حیف شد